Lap 1: de start van mijn uitdaging op Sancho om 10 lappen weg te naaien voor 1 januari 2017.
Ik bekijk zaterdagochtend mijn lijstje en bedenk wat ik het hardste nodig heb... en dat zijn shirtjes... Dus ik ienemienemut tussen beide rode lappen... Diep rood en signaal rood... en de Diep rode wint.
Het wordt shirt 14 in Knip september 2016. Als eerste meet ik mezelf nog eens op voordat ik aan de slag ga. Ik meet het patroon zorgvuldig op. Ik heb namelijk geen zin in ongein, dat ik maat zus heb en het vervolgens te klein, véél te smal op de schouders of zelf heb gemerkt bij het knoopjurkje het 2 maten te groot is. Dankzij het doorpassen van de knoopjurken van Eva, die de jurk in meerdere maten had, bleek ik dus geen 42, geen 40, geen 38 maar 36 te moeten hebben. Dus meten = weten... O ja... en maat 36 heb ik zéker weten niet!!
Ik merk dat de mouwen te lang zijn... is altijd, want ik heb kortere armen en ik ben zelf ook geen 1,72, dus zou gewoon ook kunnen kloppen wat dat betreft. De schouders zijn te smal, is altijd, want ik heb rechte brede schouders... Ik ben geen 1,72 dus het bovenlijf wordt 2cm korter... Ik knip wel een riante zoom aan het voor- en achterpand, maar dat komt gewoon omdat ik niet weet of de lengte van het shirt mooi staat bij mij, en ik knip het er liever af, dan dat ik het er weer aan moet plakken... Ik naai voor het eerst van mijn leven een shirt voor mezelf, Oh nee... tweede keer, maar die eerste keer belandde na kasthangen in de kliko, want de hals was drie keer niks...
Maar goed. Ik begin met de dieprode lap van 1,50m. Ik heb de onhandigste afmetingen van lappen heb ik gemerkt... Het is nooit wat ik werkelijk nodig heb... Maar goed (weer maar goed). Ik heb 1,75m nodig, maar ik hoop dat de Knip net als vroeger wat ruimere stofmetrages opgeeft... En nadat ik de breedte heb gecheckt heb ik ook nog eens de mazzel dat mijn stof riant 10cm breder is dan bij het patroon staat vermeld. Dus ik heb gewoon riante mazzel, want daardoor kan ik het misschien op de manier neerleggen, zoals het bij de maat 34 t/m 38 wordt neergelegd. Kijk... dat scheelt natuurlijk gigantisch!
Na al dat gemeet ga ik het patroon uitraderen, uitknippen en dan gooi ik de lap op tafel. Ik heb een bredere lap dan nodig, maar ook een kortere... Maar het gaat er als een zonnetje uit als blijkt dat ik het patroon inderdaad op de manier kan neerleggen zoals bij maat 34 t/m 38. Ik speld de hele handel op de stof... Uiteindelijk ligt alles riant op de stof en ga ik het uitknippen. Bij de zoom van de mouw lijkt het ietwat krap, maar de mouw is te lang voor mij... dus dat zit snor.
Aan knippen kom ik zaterdag niet toe en 's avonds was ik te moe, dus zondagochtend voor het ontbijt is de stof als eerste aan de beurt. Ik ga dat doen voordat de rest wakker is en er rammelende magen aan de eettafel staan. Dus ik bekijk alles eerst rustig. Ik tel de onderdelen (je weet maar nooit). Of ik alles inderdaad aan de stofvouw of juist niet aan de stofvouw heb gelegd. En daarna ga ik knippen en ik zet streepjes en ik knip weer verder...
Daarna vouw ik de hele handel op, want het ontbijt staat voor de deur. Daarna is het qua actie op een laat pitje en aan het eind van de middag komt er weer leven in zaak en ga ik de tekens even overnemen en ook de halslijn zet ik er even duidelijk op... en dan is het weer etenstijd... gut... alwéér!!! Ja, alweer... morgen is er weer een dag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten