Pagina's

zondag 16 januari 2011

Dochterlief is jarig





De jongste freule is vandaag jarig. Gisteren heb ik bij mijn ouders thuis bovenstaande mooie foto's gemaakt van de nieuwe collectie voor in mijn webwinkel. Om twaalf uur kwamen we met de kleding bij m'n ouders aan. Mijn vader had Maxyah in de woonkamer gehouden, maar leek wel of de hond dwars door de deur wilde komen, want tsja géén welkomstgroet, wat is dat nou? Maar ja, met kleding in mijn armen vond ik dat niet zo verstandig/handig, dus eerst naar boven om de kleding veilig neer te leggen. De foto's worden namelijk genomen op de overloop boven, die is heerlijk ruim en licht, perfect voor foto's.



Dochterlief ging zich gelijk omkleden, en mijn moeder zat daar heerlijk kwebbelend bij te kijken. Ik vroeg aan mijn moeder of ze de handschoentjes van mijn oma aan mocht doen voor de foto's en dat mocht. Mijn moeder vertelde dat mijn oma die zelf heeft gehaakt voor haar eigen bruiloft. Mijn oma heeft haar gehele bruidsjurk zelf gemaakt, waarvan ze de mouwen van hele fijne witte batist ook nog volledig heeft geborduurd... ongelooflijk hè! De mouwen liggen in de vitrine, van de rest van de jurk is een wieg bekleed geweest. De handschoentjes zijn inmiddels zo'n 80 jaar oud. De freule was helemaal onder de indruk, en héél trots dat ze handschoentjes eventjes aan mocht doen...

Je merkt ècht dat ze een grote dame begint te worden, héél voorzichtig deed ze de handschoentjes aan. Zo'n mooi gezicht dat serieuze snuitje. Even later ook nog een zonnehoed van mij op haar hoofdje gezet. Dat is de zonnehoed die ik in de zomer draag, tegen verbrandde neus en wangen, want ik ben een ècht sproetenkind, dus ik wordt absoluut niet bruin!


Tijdens het nemen van de foto's zat mijn moeder vanuit haar slaapkamer naar haar te kijken en ze zat heerlijk te genieten. Ze was ook verbaasd over haar. Ze zei "Gut ze doet het helemaal vanzelf hè". En dat klopt, het enige dat ik doe of zeg is als er bij los haar een pluk haar in haar gezicht of voor haar oor hang. Of dat er een voetje net iets anders moet. Verder zeg ik wel eens "Hou vast...", dat betekend dat ik haar in die houding nog een keer wil "kieken", en ze veroerd dan letterlijk geen vin!! Dan kan ik gewoon verder inzoemen of een close-up nemen. Als ik niet zeg "Hou vast..." dan verandert ze gelijk van houding. Net zo lang tot ik genoeg heb. Deze keer waren we in een half uurtje klaar, inclusief omkleden. 

Gisteravond de foto's in Slate omgezet. Ze is zo gegroeid en veranderd het afgelopen jaar. Vandaag al weer 8 jaar!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten