Wat een zooi!

Gisterenochtend kwam ik 's ochtends met m'n kopje thee gezellig buurten bij Tamar van het blog "Wonen in wit". Ik zie daar altijd van die mooie hoekjes, prachtige ideeën. Vooral ook om met de verfkwast aan de gang te gaan en om een potje lef te krijgen om dat te doen. Maar nu zag ik in de rechterkolom een blogberichtje "Kamertje van onze dochter Belle" en daar zat ik met mijn kopje thee toch van te genieten. Wat een gezellige en mooie meisjeskamer. Ik ben nu ongeveer een week bezig met die van de jongste. Soms probeert ze het alleen en soms zijn we met z'n tweetjes bezig om haar kamer weer in fatsoen te krijgen. Sinds haar verjaardag is het daar lichtelijk ontploft van 't gewoonlijk rommelige naar algehele T...bende!

Nu krijg ik altijd energie van onverwachte kant, nu dus ook. Ik vatte PLAN. Ik ging gisteren, maar drie uurtjes werken en daarna stoppen om mijn energie te bewaren voor "HET" plan. Nadat ik met oudste terug was van Kinesiologie heb ik haar zo gek gekregen dat ze meehelpt/meewerkt. Allebei is goed. De jongedame is een superchaoot, net als haar zus en ik! Zit in ons DNA, grrr, dat is ontzettend lastig en irritant, maar goed.

DIT is haar kamer dus NIET! Die van haar is suikerspinroze, heeft ze zelf uitgekozen, bij het verven kreeg ik al kiespijn! Bij haar is de vloer regelmatig niet te vinden laat staan te zien. Dit plaatje is wel héél erg clean en niet á la jongte dochter. Ze houdt van sprookjessfeer, kussentjes, plankjes ze is dol op boeken en allerlei gezelligs.

Ze vergeet vaak ter plekke, als ze een potlood of barbiepopje of een knuffel vindt, dat ze die moet opruimen in plaats van mee gaan spelen. En ja, de ene keer heeft ze een half uurtje opgeruimd, voordat ze zoiets vindt, ahum als dat al een keer is voorgekomen. Maar ik denk, vermoed, weet zeker dat ze na 1 minuut al iets vindt en dan gaat spelen. Dus ja, ze moet het toch ècht eens leren, zucht, zuslief lukt het ook nog steeds niet, dus ik verwacht niets. Maar goed, ik loop dus geregeld langs en roep her en der eens wat. Maar het wèrkt gewoon niet. Het werkt 't beste om erbij te blijven, desnoods zittend op een stoel en dan haar gericht "opdrachtjes" te geven en zelf, als ze bij een bergje loopt te twijfelen, dat is dan een moeilijk bergje, om dat even van haar over te nemen. Ik moedig haar ook aan om dingen die stuk zijn, of voor kindjes tot 3 jaar eens haar kamer te laten ontsnappen. 

Maar ook gingen we een meubelstoelendans doen met haar kamer. Dat werkt bij haar altijd als een speer, want ze is dan héél nieuwsgierig wat ik van plan ben. Dus haar bureau kwam voor het raam, lekker veel licht. De verkleedkist langs de muur (plek bureau) haar bed langs diezelfde muur (stond een rieten stoeltje, boekenkast en rieten manden). Het rieten stoeltje komt naast haar bureau te staan. De boekenkast komt op de plek waar haar bed stond en eh... Ben ik nog iets vergeten? Nee volgens mij niet. O ja, in haar grote 4-deurs linnenkast vindt ook nog een verhuizing plaats. De bovenste plank is leeg, waarom? Géén idee, en daar wil ik de boeken van Rem poten. Die heeft sinds zijn verjaardag alleen nog maar een E-book in z'n handen dus, wat moet hij met al die boeken op kindhoogte! Dat ik daar niet éérder aan heb gedacht. Zal wel weer zo'n aktiefaxie-aktie zijn geweest. 

Maar goed ik verhuis, samen met dochterlief, IKEA-trappetje op, IKEA- trappetje af, sjaal ook af, krijg 't er warm van. Alles schuift op. Ook de schuifbakken in haar kasten worden bekeken, geordend en geruimd. Er ontstaan twee creabakken. Eén voor het tekenen, plakken en knippen en een voor het breien, haken en borduren. Er ontstaan overal logische bakken, planken en lades. Overzicht, overzicht en twee vuilniszakken zooi in de grijze bak. Na twee uur, waren we wel afgeknoedeld, maar héél tevreden. Rem zou pas laat thuiskomen en de freule had al lol van te voren, dat als papa haar een kusje zou komen brengen hij haar kwijt zou zijn in haar kamer. Want het bed staat een paar meter verderop. Haar bed stond altijd met het hoofdeinde haaks op de muur en staat nu over de gehele breedte tegen een andere muur. Dus, zoek zoek waar is ze? Rem was haar inderdaad zoek, want je kan nu een meter of vier lopen eer je bij haar bed komt. Grinnik, we hadden heel wat lol vooraf!

Nu zijn we de laatste rommeldozen, van die kleurige papieren dozen, aan het doorspitten zodat alles in de kast en in de rieten manden gesorteerd zit en niet meer in de uiteenvallende dozen onder haar bed. Onder haar bed wil ik gewoon niets meer zien staan. Hoe leger het is/oogt hoe langer het netjes blijft, dat lijkt bij haar zus aardig te werken. Dat is stap één.

De volgende is het stoerder maken van haar kamer. Ze is haar suikerspinroze muren lichtelijk zat, maar ja dat wist ze vier jaar geleden ook niet. Ze wil wat stoerders maar wel girly in haar kamer. Een ander kleurtje op haar muren. Dat stel ik even uit, want dat zie ik effe niet zitten, maar haar bureautje en boekenkast (van dat nepantieklookgrenen, waar had ik dat nog meer in huis, wil ik wit verven, zodat alle meubeltjes in haar kamer wit zijn.

Onder een vrolijk lapjessprei, van alle restlapjes die ik afgelopen tijd in een tas heb gepropt, kan ze al haar suikerdotteroze dekbedhoezen wel verstoppen. Dat scheelt al héél wat suikerspinzoetigheid. Ik ben nu bezig vierkantjes te knippen van 15x15cm, pfew aardig klusje. 

Dan: op haar nachtkastje staat een foeilelijk roze plastic Barbiespiegel met wegdraai, jakkie, sieradenbakjes wil ze graag weg hebben! Yes, yes, yes eindelijk! Hoe durven ze zo'n ding te maken, zó lelijk. Maar ja, ze had hem gekregen op haar verjaardag, hè, kon hem moeilijk wegtoveren. Eerst moet die geleegd worden, maar dan een grote plof in de grijze bak! Ik wil boven haar nachtkastje een mooie brocante spiegel hangen. Misschien eens een Kringloopwinkel bezoeken?? 

De dame ligt nu te slapen, dus de stand toch nu toe kan ik nu even niet laten zien, maar foto's volgen zeker, met of zonder verfkwast.