De stand tot nu toe. Haar bed, een hemelbed, heeft ze zelf versierd met rozen en knuffels. Ze is dól op rozen, maakt niet uit wat voor kleur, roze, rood, wit, lila, met glitters of zonder glitters. Haar lampjes hebben we vorig jaar zomer gekocht. Het is nu niet te zien, maar elk vakje van het lampenkapje heeft een ander stofje met witte ondergrond. Ze heeft er ook een klein staand lampje op haar van bureau staan en een grote hanglamp aan het plafond. Dus lekker licht en vrolijk. De lampjes zijn voor nu heel leuk, maar als tiener is het eenvoudig om met een schilderskwast en een ander kapje er een stoer lampje van te maken.
Ze vind een geschilderde tekst met zo'n sjabloon of zoiets heel erg leuk op haar muur. Vooral met van die lange krullerige letters, vind ik wat minder, mag best wel strak als tegenhanger van de zoetige muur. Maar wát voor tekst weet ze niet, ik ook niet eigenlijk, maar dat plopt vanzelf wel een keer op. Er zullen vast wel voorbeelden- /inspiratie-ideetjes voor bestaan.
Ik ben vanmiddag toen ze op school was nog even verder gaan "grazen" in al die bakken, dozen, manden en schuiflades. Wat kan een uk van acht toch ongelooflijk veel "rommeltjes" hebben in welk bakje moet ik het nu stoppen? Ik kan me voorstellen dat zij gewoon door de bomen het bos niet ziet, wat een troepies. De biebelebonze berg op de kist hiernaast is het restant wat nog moet worden uitgemest, inclusief een paar planken in de plankenkast. Dus eh... bíjna, bíjna....
Links het afgrijslijke foeilelijke kitschgeval met spiegel waar je haast niets in ziet. Vandaar dat ze er gewoon van alles wat ze leuk vond er aan op heeft gehangen. Is er gelijk niet al te veel van te zien. Ze mag dit weekend het geval gaan legen, ziet er vast een stuk mooier uit als het in de grijze bak ligt! Het laatje van het kastje eronder gaat trouwens bijna niet open, want allerlei kaart spelletjes, briefjes, papiertjes, kraaltjes en zeepjes liggen de boel te dwarsbomen. Dit is natúúrlijk ook bij haar bureaula het geval, want daar is letterlijk méér in gepropt dan het laatje hebben kan! Het kolkt er nog net niet overheen.
Ze is héél erg blij dat haar boeken uit de linnenkast tevoorschijn zijn gehaald en nu over de gehele plank boven en ruim de helft op de onderste plank staat te pronken. Ze heeft al haar sprookjes-, elfjes- en feeënboekjes zitten bekijken, aangeraakt en eruit gehaald. Ze heeft inmiddels al twee Barbie-boekjes uitgelezen en ze is nu bezig met een héél oud boekje van "De twaalf dansende prinsessen" en dat is niet de versie van Barbie, grinnik. Heerlijk zo'n zacht stemmetje die een boekje aan het voorlezen is aan haar pop. De kast moet verder nog wel uitgezocht worden, want er liggen een heleboel barbieschoentjes, en "My little pony" spulletjes te dweilen, die gewoon in een bak moeten worden gestopt, zodat alles lekker bij elkaar blijft.
Deze twee meubelstukken en de verkleedkist moeten nog een wit krijtverfje krijgen. Alleen wat voor soort wit, want ik zie zóveel soorten wit, en dat is natuurlijk vanaf het scherm niet te beoordelen. Maar ik had gisteren of eergisteren, dat weet ik niet meer, een nieuwsbrief binnengekregen van Tuttemerull en daar kan je een stalenkaart bestellen met daarop ècht geverfde vlakjes voor de kleur. Aangezien ik in de woonkamer ook nog het een en ander van een wit kleurtje moet voorzien is zo'n "live" stalenkaart wel zo handig, want met stofjes ben ik wel handig en weet ik hoe en wat. Maar zodra het mijn huis betref, zucht, diepe zucht, gaat het absolúút niet vanzelf.
Ik ga me zo meteen weer op de lapjes werpen, afmeting 15x15cm. Hoeveel heb je er eigenlijk wel niet nodig voor een beetje sprei op een éénpersoonsbedje. Hm, rekenmachine here I come!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten