Vandaag zit een gigantische berg met gebreide stof en spelden me aan te kijken op twee aaneengeschoven eetkamerstoelen… Pff… Maar ik ga beginnen…
Eerst lekker makkelijk met de zakken van het vest… daarna ‘schuif’ ik de onderdelen van de trui over de rugleuning van de eetkamerstoel en pak dan het vest… in no-time zit het vest in elkaar en drappeer ik hem over de paspop… het lijkt al héél wat…
Ik ga nu aan de trui beginnen, de schoudernaden stik ik op elkaar. Daarna zijn de schoudernaden van de belegdelen aan de beurt. En dan ploef moet ik al gelijk aan de bak met het halssplitje… sjucht… en dan met name met het stukje band wat er tussen is gestikt van de een naar de andere kant. Het formaat wat ik moest knippen daarvoor, vind ik eerlijk gezegd een beetje héél hoog, dus een breed bandje, en dat lijkt mij niet mooi. Dus ik halveer het.
Daarna friemelfruttelen om het keurig netjes dubbel te spelden, te rijgen als biais, dan op elkaar te spelden en aan elkaar te zetten, onzichtbaar met de hand, dusdanig dat de naad aan de achterkant komt van het bandje, en dat er vanaf de voorkant nergens een naad te zien is.
Om te zorgen dat de naad in het midden van de achterkant van dat bandje komt, heb je toch wel een aantal spelden nodig, want het bandje is behoorlijk eigenwijs. uiteindelijk gaat er ook een rijgdraadje doorheen, want met spelden kan ik het niet verwerken in het halssplitje.
Ik heb de aanstaande eigenaresse even nodig om te kijken tot hoever het splitje komt en of dat niet te diep is. Het is een pietsie te diep, dus ik teken met een krijtpen de nieuwe lijnen voor het splitje af. Niet al te snel strepen trekken, want dat gaat niet over dit soort gebreide stofjes. Daarna kan ik het splitje stikken. Één centimeter aan de bovenkant open laten, zodat na het keren het sierbandje er tussen kan worden gedaan en dan worden vastgezet. Uiteindelijk vind ik het een héél mooi halslijntje geworden.
Sóooo het lastigste hebben we gehad, nu gaat het leuke werk beginnen. En dat is het maken van sierbandjes voor de mouwtunneltjes… Ik ben namelijk héél nieuwsgierig hoe de stof zich gedraagt na het smal doorstikken…
Het gaat bijzonder goed eerlijk gezegd… Een rechte steek, want anders worden de striklintjes langs de naad niet mooi strak. Er hoeft natuurlijk geen rek in te zitten, ze worden gewoon op de goede stand gestrikt en dan blijft het zo.
Het is zó stretchie, dat je ongemerkt er toch aan trekt, en dat zie je, maar een strijkbout met wat stoom doet wonderen… (vergeten een foto van te nemen… hier is het nog voor de stoombehandeling)…
Daarna zie ik de zakken op de stoel liggen… Ohja… die zitten er natuurlijk nog niet in… dus hup, zakken in de zijnaden stikken, onderste gedeelte onder de zakken ook stikken en ploep de zakken zitten er keurig netjes in.
Vanaf de zijnaad is amper te zien dat er een zak zit… een flauwe schaduw geeft aan dat er een zak zou kunnen zitten… De zakken zijn lekker ruim…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten