Door mijn minlenzen, heb ik ’s avonds met deze donkere stof toch ècht een +bril nodig… pfff is wel wennen hoor zo’n ding op mijn neus… Of ik moet natuurlijk mijn lenzen eruit gooien… dan kan ik dichtbij wel weer zien…
Omdat deze gebreide stof me nog steeds lichtelijk onbekend is, maar ook super stretchie is, en dus ook moet blijven. Probeer ik eerst op een stukje stof een tunneltje na te bootsen… Ik speld een stukje stof erop, vergelijkbaar met het origineel, en dat stik ik er rustigjes stikken met rechte steek op. Wel de steek een maatje groter gezet, en smal langs de kant gestikt, zodat het strak oogt. Het blijft verrassend stretchie, ondanks rechte steek.
Dan voor het echie, en waar het rode garen zit, dat is de opening voor de striklintjes. Rustig niet trekkend stik ik de tunneltjes erop. het stukje opening, bevestig ik de naar binnengeklapte stof met een paar kleine steekjes vast, zodat het daar ook blijft.
En dan wil ik het striklintje door het tunneltje trekken… Oeps… waar is mijn elastiektreknaald… Ehhhhh… géén idee… maar gelukkig ben ik niet voor één gat te vangen en pak ik er een reuze paperclip bij. Die maak ik met wat steekjes vast aan het lintje, en hup gaat de paperclip met striklintje door het tunneltje… het duwt ietwat onwennig, maar gaat verders prima…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten